Op een rustige zondagochtend, terwijl de zomer zich van haar wisselvallige kant laat zien, besluit ik een bezoek te brengen aan de bibliotheek. De bewolkte hemel en de geluiden van het ontwakende dorp brengen een gevoel van sereniteit met zich mee. Wat volgt, is een wandeling die me doet beseffen dat het vakantiegevoel soms dichterbij is dan je denkt.
Op een zondag voor de middag , in een zomer met kwakkelweer, stap ik naar de bibliotheek. Het is rustig. Het is bewolkt. Ik hoor stemmen uit de huizen waar de ramen openstaan. Ik stap verder langs het plein en zie dat de terrasjes klaargezet worden of sommigen al bezet zijn. Ik voel me rustig als ik de bibliotheek binnen stap. Een vriendelijke goeiedag krijgen en dan rustig een boek kiezen voor deze tijd van het jaar.
Ik stap naar buiten met 2 boeken. Het eerste dat me opvalt is: de zon schijnt. Het brengt een lach op mijn gezicht. Ik kijk nog naar de bedrijvigheid waarmee de mensen van het restaurant hoopvol hun tafels dekken.
Ik voel me ineens in een vakantiestemming. Vakantie in eigen dorp. De zon schijnt, de tentoonstelling die er is, de horeca die mensen op hun terras laten genieten, de stemmen uit de huizen… Zo zou ik ook door een dorp in het zuiden van Frankrijk lopen. Vertraagd, genietend van al het leven rondom mij. Het brengt in mij een vakantiesfeer op. Ik ben gelukkig dat ik dit hier en nu kan voelen. Je hoeft niet ver weg te gaan. Vakantiegevoel kan ook dichtbij gevoeld worden. Het is maar hoe ik rondom mij kijk met verwondering en dankbaarheid om wat en wie ik zie. Dit wil ik nog wat vasthouden.
Als ik verder stap zie ik noten die al afgevallen zijn. Veel te vroeg word ik in deze kwakkelzomer alert gemaakt voor de herfst die komen gaat. Maar ik wandel verder. De herfst komt wel maar nu nog niet. Eerst nog wat genieten van het vakantiegevoel in eigen dorp. Ik kom thuis en zet me op mijn terras in de zon die haar warmte afgeeft en kijk vol verwondering en dankbaarheid naar wat en wie ik zie rondom mij.
Ik pak het boekje ‘vers gezocht’ van Stijn De Paepe en sla het achteraan open en ik lees:
je kunt je herfstig voelen in de zomer
en in de winter laaiend lentefris.
Gezegend zijn de durver en de dromer
Voor wie een leven honderd levens is.
Deze woorden van Stijn De Paepe herinneren me eraan dat het leven vol verrassingen zit, ongeacht het seizoen. Terwijl ik op mijn terras zit, omringd door de geluiden van mijn dorp, voel ik me dankbaar voor dit moment van rust en vreugde. Het vakantiegevoel hoeft niet ver weg te zijn; het kan net om de hoek liggen, in de kleine dingen die ons dagelijks leven bijzonder maken.
Lutgarde, coach en vrijwilliger bij PRH
Ontvang artikels over persoonlijke groei, info over onze cursussen en de laatste PRH-nieuwtjes.
